Σκακιστικός Όμιλος Ανωγείων (Chess Club of Anogia)

Πολλές φορές αυτές τις μέρες προσπάθησα να γράψω αυτό το κείμενο. Κάθε φορά βίωνα μια άρνηση. Δεν μπορούσα να καθίσω στην καρέκλα, δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ. Ίσως γιατί ξέρω ότι αυτό το κείμενο ρίχνει ουσιαστικά την αυλαία στο 1^Ο «Ιδαίον Άντρον» που διοργανώσαμε.  Μετά από το πάθος και την ένταση αρκετών μηνών, πρέπει να γραφτεί ένας επίλογος κι αυτό είναι κάτι όχι ευχάριστο.

Για να πω την αλήθεια, δεν θα ήθελα να το γράψω αυτό το κείμενο. Θα προτιμούσα να πέσω με τα μούτρα στο σχεδιασμό της νέας χρονιάς που κάνουμε αυτές τις μέρες στο σύλλογο. Η παρτίδα τελείωσε και ήταν αναμφίβολα επιτυχημένη. Τώρα ξαναστήνουμε τα κομμάτια στην αρχική θέση και το νέο ταξίδι ξεκινάει. Έχουμε πολλά πράγματα ως στόχους. Δεν ξέρω τι από όλα αυτά θα καταφέρουμε τελικά να υλοποιήσουμε απ’ τον Σεπτέμβριο, αλλά και μόνο που θα μπούμε και πάλι στην δημιουργική διαδικασία της …νέας παρτίδας, είναι κάτι που μας γεμίζει δύναμη.

Ωστόσο, πρέπει να κάνουμε μια μικρή …ανάλυση σε αυτήν που μόλις τελείωσε.

Ο Λευκορώσος GM Nikita Maiorov (6/7) ήταν τελικά ο νικητής του 1^ου open «Ιδαίον Άντρον», καθώς στον τελευταίο γύρο νίκησε τον προπορευόμενο ως εκείνη τη στιγμή Σέρβο GM Misa Pap (5,5/7). Την 3^η θέση (σε ισοβαθμία με τον Μίσα) κατέλαβε ο GM Σπύρος Σκέμπρης.

Στην 4^η θέση ο Γιώργος Γκούμας με 5/7, 5^ος ο GM Marijan Petrov επίσης με 5/7, ενώ στην 6^η θέση βρέθηκε ο Έκτορας Αζής Αζίζης (5/7). Με τους ίδιους βαθμούς, 7^ος, ο Αλέξανδρος Τσιλίδης.

Πρώτη γυναίκα τερμάτισε η WIM Εύα Κόντου. Στην 2^η θέση η Ελένη Στούμπου και 3^η η Βιργινία Ψωμά.

Πρώτη κάτω του 2000 ήταν η Τόνια Χριστοδουλάκη.

Κάτω των 18, την 1^η θέση κατέλαβε ο Παντελής Τζουγανάκης, 2^ος ο Σεβαστιανός Παπαδογιάννης και 3^ος ο Σταύρος Ελευθεράκης.

1^ος κάτω του 1600 ο Παναγιώτης Ελευθεράκης.

Στους Ανωγειανούς σκακιστές κάτω των 18 ετών, 1^ος ήταν ο Δημήτρης Νταγιαντάς, 2^ος ο Γιώργος Χαιρέτης και 3^ος ο Γιάννης Μέμος. Αντίστοιχα για τα κορίτσια, την 1^η θέση κατέλαβε η Δέσποινα Σαλούστρου, 2^η η Σφυρή-Μπαγκέρη Ολυμπία και 3^η η Λευκή Δραμουντάνη.

Στις παράλληλες εκδηλώσεις το ενδιαφέρον συγκέντρωσαν τα δύο σιμουλτανέ (ο Γιώργος Γκούμας έπαιξε εναντίον 12 αντιπάλων και έκανε 12-0, ενώ το τυφλό σιμουλτανέ έκανε τελικά ο Νικίτα Μαϊόροβ, καθώς ο Μίσα Παπ που ήταν προγραμματισμένο να το κάνει, έπαιξε εκείνη τη μέρα σχεδόν έξι ώρες παρτίδα εναντίον του Πετρόφ, την οποία τελικά και κέρδισε με πολύ όμορφο τρόπο), καθώς και οι διαλέξεις των IM Ηλία Κουρκουνάκη και FM Μιχάλη Χατζηδάκη.

Επίσης η εκδρομή στο Ιδαίον Άντρον ήταν μια μυσταγωγία γι’ αυτούς που συμμετείχαν.

Τα βράδια, το ξενυχτάγαμε κανονικά στο Μεϊντάνι, υπήρχε δεν υπήρχε πρωινός γύρος την επόμενη μέρα.

Η κιθάρα πέρναγε από τα χέρια του Σπύρου και της Ιωάννας, σε αυτά της Ελένης και του Έκτορα. Και η ρακί έρεε…

Μετά το τέλος του τουρνουά, ο Ηλίας και η Μαριέττα έμειναν για μία εβδομάδα ακόμα. Περάσαμε πραγματικά όμορφα, ενώ κάναμε και 7 προπονήσεις, προσφορά του Ηλία, τις οποίες μικροί και μεγάλοι – ειδικά τα παιδιά – τις απόλαυσαν.

Θέλουμε να ευχαριστήσουμε όλες τις σκακίστριες και όλους τους σκακιστές που μας τίμησαν με την παρουσία τους.

Όλους όσους επίσης βοήθησαν – με όποιο τρόπο – να γίνει το 1^ο «Ιδαίον Άντρον».

Ξέρουμε τι πήγε καλά. Ξέρουμε ποια πράγματα έχουν περιθώρια βελτίωσης. Υποσχόμαστε ότι θα δουλέψουμε και θα παλέψουμε η επόμενη διοργάνωση να είναι ακόμα πιο άρτια.

Θα ήθελα να κλείσω αυτό το κείμενο με μερικά λόγια που δεν είναι δικά μου. Ανήκουν σε επισκέπτρια των Ανωγείων, συνοδό σκακιστή και νομίζω αποτυπώνουν με πολύ όμορφο τρόπο αυτό που συνέβη (ή ίσως αυτό που συμβαίνει πάντα) στα Ανώγεια.

Το παρακάτω κείμενο λοιπόν, γράφτηκε την τελευταία μέρα του τουρνουά και παραδόθηκε σε εμάς πριν την τελετή λήξης.

«Ανώγεια: Βαριάντες ενός μη σκακιστικού μυαλού.

Με αφορμή το 1^ο σκακιστικό τουρνουά των Ανωγείων, που σήμερα φθάνει στο τέλος του, βρέθηκα να εμπλέκομαι σιωπηλά σε μια πρωτόγνωρη μη σκακιστική βαριάντα.

Ως επισκέπτρια και μη εξοικειωμένη με τις σκακιστικές στρατηγικές, τα συναισθήματα ήταν ανάμεικτα ερχόμενη στα Ανώγεια. Η Άνω Γη του Ψηλορείτη, ανέκαθεν αποτελούσε πρόκληση για έναν μη «γνώστη». Άγνωστη μέσα σε αγνώστους βρέθηκα να αφουγκράζομαι την ενέργεια που αναδύεται από την γυμνή πέτρα και εντελώς αναπάντεχα μου αποκαλύφθηκε η ιστορική αλήθεια του βράχου. Μια αλήθεια γονιδιακά μεταφερόμενη και εγγεγραμμένη σε κάθε Ανωγειανή ασκητική φιγούρα.

Φιγούρες ασπρόμαυρες σαν πιόνια πάνω σε σκακιέρα, διάγουν τις δικές τους βαριάντες ζωής. Μαύρες όπως το χρώμα της ενδυμασίας τους και λευκές όπως το φως που αναδύεται από την διαύγεια και την καθαρότητα της σκέψης και της ψυχής τους.

Φεύγοντας, τα συναισθήματα δεν είναι πλέον ανάμεικτα. Ο Ανωγειανός με μύησε στην προσφορά της φιλοξενίας και εγώ, ο επισκέπτης, ανανέωσα την υπόσχεση μου για την επιστροφή του γυρισμού»

ΠΑΡΤΙΔΕΣ

Τελική Κατάταξη