2o Εσωτερικό ΣΟ Ανωγείων – Φωτορεπορτάζ 2ου γύρου

13 Οκτωβρίου, 2014

anogiachess "Ιδαίον Άντρον", Anogia, Bronstein, chess tournament, Chigorin, παγκόσμιο πρωτάθλημα, σικελική άμυνα, τουρνουά, Ανώγεια, Ανοίγματα, Κρήτη, Κορτσνόι, Κουρκουνάκης, Λάρσεν, Μπρονστάιν, Παγκόσμιοι πρωταθλητές, Ρέτι, Ρουί Λοπέζ, Ρουμπινστάιν, Ρούμπινστάιν, Σ.Ο. Ανωγείων, Στάιντς, Στάινιτς, Σκακιστικός Όμιλος Ανωγείων, Τσιγκόριν, Τσούκερτορτ, βιβλία, ιστορία, Keres, Korchnoi, Larsen, Rubinstein, Zukertort , , , , , , , , , , Σχολιάστε

Με εξαιρετικά ενδιαφέρουσες παρτίδες συνεχίστηκε το 2ο Σκακιστικό Πρωτάθλημα Ανωγείων την Κυριακή 12 Οκτωβρίου. Μετά το πέρας του 2ου γύρου, μονάχα τρεις σκακιστές (Μαρής Γιάννης, Λυράκης Σταύρος και Νταγιαντάς Μανόλης) έχουν το απόλυτο 2/2, ενώ σε απόσταση αναπνοής, με 1,5/2 ακολουθούν άλλοι τρεις (Νταγιαντάς Δημήτρης, Χαιρέτης Γιάννης και Νταγιαντάς Γιώργης). Από τα αποτελέσματα του 2ου γύρου ξεχωρίζουν η νίκη του Δημήτρη Νταγιαντά επί του Μανόλη Φασουλά και η ισοπαλία μεταξύ Γιάννη Χαλκιά και Γιάννη Χαιρέτη, καθώς και η επικράτηση της Βαλέριας Μιρζάκ επί της Τζούλιας Κακαζιάνη. Ας δούμε αναλυτικά τι έγινε στην 2η αγωνιστική του πρωταθλήματος:
1. Χαιρέτης Γιώργος – FIDE MASTER Μαρής Ιωάννης 0 – 1 (Σικελική Άμυνα, βαριάντα Αλάπιν B22)
Την βαριάντα Αλάπιν επέλεξε ο μικρός Ανωγειανός σκακιστής εναντίον της Σικελικής Άμυνας του Γιάννη Μαρή. Παίχθηκε μια ενδιαφέρουσα παρτίδα, στην οποία τα μαύρα κατάφεραν με πολύ ενεργητικό παιχνίδι να εκμεταλλευτούν τις αδυναμίες στα λευκά τετράγωνα και να βγάλουν κερδισμένη θέση.
2. Λυράκης Σταύρος – Μέμος Ιωάννης 1 – 0 (Σύστημα Κόλλε D04)
Μια πολύ όμορφη παρτίδα παίχθηκε στην 2η σκακιέρα μεταξύ του Σταύρου και του Γιάννη, όπου τελικά τα λευκά έβγαλαν πλεονεκτικό φινάλε το οποίο και κέρδισαν.
3. Καλλέργης Γιώργης – Νταγιαντάς Μανόλης 0 – 1 (Ινδική Άμυνα του Βασιλιά/βαριάντα Μαρ ντε Πλάτα Ε97)
Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες παρτίδες του γύρου και αρκετά θεαματική όπως συνήθως συμβαίνει στην Ινδική Άμυνα του Βασιλιά. Λευκά και μαύρα συναίνεσαν να μπουν στην Μαρ ντε Πλάτα, ενώ ο Γιώργης με οξύ επιθετικό παιχνίδι προσπάθησε να δημιουργήσει προβλήματα στον αντίπαλο του. Τα μαύρα αντέδρασαν σωστά, «έτρεξαν» την επίθεση τους στην πτέρυγα του βασιλιά η οποία αποδείχθηκε γρηγορότερη από την αντίστοιχη των λευκών στην πτέρυγα της βασίλισσας και τελείωσαν την παρτίδα με ένα όμορφο συνδυαστικό χτύπημα.
4. Χαλκιάς Ιωάννης – Χαιρέτης Ιωάννης ½ – ½ (Αγγλικός Ουραγκοτάγκος Α15)
Εδώ είχαμε μια εξαιρετικά αμφίρροπη μάχη, ήδη από την επιλογή του ανοίγματος, όπου έγινε μια προσπάθεια των δύο παιχτών να επιβάλλουν ο ένας στον άλλο τον τύπο της θέσης που επιθυμούσαν. Τα λευκά ξεκίνησαν με Ρέτι –Τσούκερτορτ (1 Nf3) και τα μαύρα εξεδήλωσαν την πρόθεση να πάνε σε σχηματισμούς Ινδικής του Βασιλιά, οπότε τα λευκά σε μια προσπάθεια να «βγάλουν» τον αντίπαλο τους από την προετοιμασία του έπαιξαν ένα πρώιμο b4, το οποίο καταχωρείτε ως αγγλικός ουραγκοτάγκος (είχε παιχθεί ήδη και c4). Το αποτέλεσμα αυτής της μάχης του ανοίγματος ήταν οι δύο παίχτες να μπουν σε άγνωστα μονοπάτια με αποτέλεσμα να αναγκαστούν να «καταναλώσουν» πολύ χρόνο σκέψης (ο δε Γιάννης Χαλκιάς επειδή είχε μια αργοπορία στον δρόμο, είχε χάσει ήδη χρόνο από το ξεκίνημα της παρτίδας). Τα μαύρα κατάφεραν να ισορροπήσουν την θέση και να κρατήσουν την ισότητα μάλλον άνετα.
5. Κονιός Χάρης – Νταγιαντάς Γιώργης 0 – 1 (Ρουί Λοπέζ C60)
Στα «Ισπανικά πεδία» έδωσαν την μάχη τους ο Χάρης με τον Γιώργη με νικητή τον τελευταίο, ο οποίος βγήκε σε καλύτερο φινάλε.
6. Φασουλάς Μανόλης – Νταγιαντάς Δημήτρης 0 – 1 (Κλειστή Σικελική B23)
Εντυπωσιακή παρτίδα μεταξύ του Μανόλη και του Δημήτρη, κράτησε κομμένη την ανάσα αυτών που παρακολούθησαν την τελευταία φάση αυτής της μάχης, καθώς και οι δύο παρατάξεις απειλούσαν να κάνουν ματ. Η επίθεση του μικρού Ανωγειανού σκακιστή αποδείχθηκε γρηγορότερη και έτσι τα μαύρα κομμάτια έφτασαν πρώτα στον στόχο, ενώ η τελική εικόνα ματ πάνω στην σκακιέρα είναι εντυπωσιακή, καθώς ταυτόχρονα και τα λευκά απειλούν ματ αν είχαν το χρόνο της μιας κίνησης! Όπως είπε και ο Ταρτακόβερ το σκάκι είναι η τραγωδία του ενός τέμπο.
7. Σαλούστρου Δέσποινα – Σαλούστρος Κώστας 1 – 0 (Ρουί Λοπέζ, Άμυνα Βερολίνου C65)
Ενδοοικογενειακή μάχη είχαμε στην 7η σκακιέρα μεταξύ της Δέσποινας και του Κώστα με την Δέσποινα να είναι τελικά αυτή που πήρε τον βαθμό της νίκης μετά από όμορφη επίθεση στο αντίπαλο ροκέ.
8. Μιρζάκ Βαλέρια – Κακαζιάνη Τζούλια 1 – 0 (Ινδική Επίθεση του Βασιλιά Α07)
Παρτίδα με εντυπωσιακή ανατροπή, καθώς η Τζούλια έβγαλε κερδισμένη θέση, αλλά παρέβλεψε ματ σε μια κίνηση της αντιπάλου της, με αποτέλεσμα η Βαλέρια να βρεθεί νικήτρια κάνοντας έναν πολύ σημαντικό πόντο για την συνέχεια του πρωταθλήματος.
9. Σφυρή Ολυμπία – Μέμου Ευαγγελία 0 – 1 (Ινδική Επίθεση του Βασιλιά Α05)
Αγώνας μέχρις εσχάτων για την Ολυμπία και την Βαγγελιώ ο οποίος διήρκεσε 68 κινήσεις με τελική νικήτρια την Βαγγελιώ.
Ήδη από τον 2ο γύρο η μάχη άναψε για τα καλά. Η ποιότητα των παρτίδων ανεβαίνει και προμηνύεται μια συναρπαστική και αμφίρροπη μάχη για την συνέχεια. Ήδη τα ζευγάρια του 3ου γύρου προϊδεάζουν για το τι θα επακολουθήσει!
Η κλήρωση του 3ου γύρου, που θα διεξαχθεί την επόμενη Κυριακή 19 Οκτωβρίου στις 19:00, έχει ως εξής:
Μαρής Γιάννης – Λυράκης Σταύρος
Νταγιαντάς Μανόλης – Νταγιαντάς Δημήτρης
Χαιρέτης Γιάννης – Νταγιαντάς Γιώργης
Καλλέργης Γιώργης – Χαλκιάς Γιάννης
Μέμος Γιάννης – Μιρζάκ Βαλέρια
Μέμου Ευαγγελία – Χαιρέτης Γιώργος
Κονιός Χάρης – Σαλούστρου Δέσποινα
Κακαζιάνη Τζούλια – Φασουλάς Μανόλης
Σαλούστρος Κώστας – Σφυρή Ολυμπία

Ο 2ος γύρος του πρωταθλήματος, ήταν αφιερωμένος στον Μιχαήλ Ιβάνοβιτς Τσιγκόριν, υλικό σχετικό με τον οποίο μοιράστηκε σε σκακιστές και θεατές των παρτίδων.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

ΚΛΗΡΩΣΗ

 

 

 

2o Εσωτερικό ΣΟ Ανωγείων – φωτογραφίες από τον 1ο γύρο

7 Οκτωβρίου, 2014

anogiachess Anogia, books, Bronstein, chess tournament, Chigorin, παγκόσμιο πρωτάθλημα, τουρνουά, Ανώγεια, Διεκδικητές, Κρήτη, Κέρες, Κορτσνόι, Κουρκουνάκης, Λάρσεν, Μπρονστάιν, Παγκόσμιοι πρωταθλητές, Ρουμπινστάιν, Ρούμπινστάιν, Σ.Ο. Ανωγείων, Στάινιτς, Σκακιστικός Όμιλος Ανωγείων, Σοβιετική σχολή, Τσιγκόριν, Τσούκερτορτ, Τάρρας, Ταρτακόβερ, Υπερμοντέρνοι, Φωτογραφίες, Keres, Korchnoi, Larsen, Zukertort , , , , , , , , , , , , , , Σχολιάστε

Ξεκίνησε σήμερα στο εντευκτήριο του Σκακιστικού Ομίλου Ανωγείων, στο Δημαρχείο Ανωγείων, το 2ο Σκακιστικό Πρωτάθλημα του σωματείου μας με τις παρτίδες του 1ου γύρου.

Η τελετή έναρξης άρχισε στις 18:30 παρόντος του Δημάρχου Ανωγείων Μανόλη Καλλέργη, ο οποίος ευχήθηκε καλές παρτίδες σε όλους τους συμμετέχοντες και καλή επιτυχία σε κάθε δράση του συλλόγου, ενώ έπαιξε και την πρώτη κίνηση, στην πρώτη σκακιέρα, του FM Γιάννη Μαρή, ο οποίος αγωνιζόταν με τα λευκά εναντίον του Μανώλη Φασουλά. Για την ιστορία, η κίνηση που επέλεξε ο Γιάννης Μαρής και εκτέλεσε στην σκακιέρα ο Δήμαρχος Ανωγείων Μανόλης Καλλέργης ήταν 1.ε4.

Στην συνέχεια μοιράστηκε το υλικό για τον μεγάλο Πολωνό σκακιστή Γιόχαν Χέρμαν Τσούκερτορτ στον οποίο ήταν αφιερωμένος ο γύρος. Θέλουμε να ευχαριστήσουμε θερμά μέσω της ιστοσελίδας του συλλόγου τον Διεθνή Μετρ, συγγραφέα και προπονητή Ηλία Κουρκουνάκη, ο οποίος προσφέρθηκε να βοηθήσει στα αφιερώματα που θα γίνουν. Μας έχει ήδη στείλει αναλύσεις για τον Κέρες και τον Μπρονστάιν, κάτι που αυξάνει κατακόρυφα την ποιότητα των συγκεκριμένων αφιερωμάτων που θα ακολουθήσουν. Ηλία, ευχαριστούμε από καρδιάς…

Ο διαιτητής της αναμέτρησης Μιχάλης Νταγιαντάς μίλησε στους παίχτες επί της διαδικασίας, ενώ Πρόεδρος και Αντιπρόεδρος του σωματείου ευχαρίστησαν το Δήμαρχο Ανωγείων για την παρουσία του στην έναρξη του πρωταθλήματος και την στήριξη από τον Δήμο των δράσεων του συλλόγου.

Οι παρτίδες ξεκίνησαν στις 19:00 και υπήρξαν οι περισσότερες εξόχως μαχητικές.

Πολύ ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι η Άμυνα Αγίου Γεωργίου, ένα άνοιγμα που εμφανίζεται σπάνια σε τουρνουά, παίχθηκε όχι μία, αλλά δύο φορές σε αυτόν τον γύρο, από τον Σταύρο Λυράκη στη 2η σκακιέρα και τον Γιάννη Χαλκιά στην 4η. Και οι δύο σε δηλώσεις τους μετά το πέρας των παρτίδων εξήγησαν ότι πήραν την απόφαση κατά την διάρκεια του ταξιδιού τους από το Ηράκλειο προς τα Ανώγεια για να τιμήσουν τον Tony Miles.

Αποτελέσματα 1ου γύρου:

1. FM Μαρής Ιωάννης – Φασουλάς Εμμανουήλ 1-0 (Ιταλική Παρτίδα/Ουγγρική Άμυνα)

2. Σαλούστρος Κώστας – Λυράκης Σταύρος 0-1 (Άμυνα Αγίου Γεωργίου)

3. Νταγιαντάς Μανόλης – Μιρζάκ Βαλέρια 1-0 (Ολλανδική Άμυνα/Βαριάντα Λένινγκραντ)

4. Νταγιαντάς Γεώργιος – Χαλκιάς Ιωάννης ½ – ½ (Άμυνα Αγίου Γεωργίου)

5. Μέμος Ιωάννης – Σφυρή Ολυμπία 1-0 (Άνοιγμα Ρουί Λοπέζ – Ισπανική 4 ίππων)

6. Κακαζιάνη Τζούλια – Χαιρέτης Γιώργος 0-1 (Ινδική Άμυνα του Βασιλιά)

7. Νταγιαντάς Δημήτρης – Κονιός Χάρης ½ – ½ (Άνοιγμα Μπένκο).

8. Μέμου Ευαγγελία – Καλλέργης Γιώργης 0-1 (Σικελική Άμυνα / Βαριάντα Σβεσνίκοβ)

9. Χαιρέτης Ιωάννης – Σαλούστρου Δέσποινα 1 – 0 (Ρουί Λοπέζ / Άμυνα Βερολίνου)

Ο πρώτος γύρος άφησε υποσχέσεις για καλό σκάκι, μαχητικότητα και αγωνία στην συνέχεια του πρωταθλήματος.

Η κλήρωση του 2ου γύρου, που θα διεξαχθεί την επόμενη Κυριακή 12 Οκτωβρίου στις 19:00, έχει ως εξής:

Χαιρέτης Γιώργος – Μαρής Γιάννης

Λυράκης Σταύρος – Μέμος Γιάννης

Καλλέργης Γιώργης – Νταγιαντάς Μανόλης

Χαλκιάς Γιάννης – Χαιρέτης Γιάννης

Κονιός Χάρης – Νταγιαντάς Γιώργης

Φασουλάς Μανόλης – Νταγιαντάς Δημήτρης

Σαλούστρου Δέσποινα – Σαλούστρος Κώστας

Μιρζάκ Βαλέρια – Κακαζιάνη Τζούλια

Σφυρή Ολυμπία – Μέμου Ευαγγελία

Chess – Results:

Κλήρωση

Αποτελέσματα

Βαθμολογία

Φωτογραφίες από τον πρώτο γύρο:

Από τον Λουτσένα στη Σοβιετική σχολή (Μέρος Γ’)

6 Φεβρουαρίου, 2012

anogiachess Καπαμπλάνκα, Λάσκερ, Ρουμπινστάιν, Στάινιτς, ιστορία Σχολιάστε





ΒΙΛΕΛΜ ΣΤΑΪΝΙΤΣ ΚΑΙ ΚΛΑΣΙΚΗ ΣΧΟΛΗ (ή ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΣΧΟΛΗ)

Μετά τηναπόσυρση του Μόρφι από τα σκακιστικά δρώμενα, οι ρομαντικοί σκακιστέςκυριάρχησαν και πάλι. Ο Άντερσεν συνέχισε να είναι ο ισχυρότερος όλων. Είναιόμως αλήθεια ότι η εμπειρία του ματς με τον Μόρφι, άλλαξε κάποια πράγματα στοπαιχνίδι του, όχι βέβαια σε μεγάλο βαθμό. Όσο προχωρούσαν όμως τα χρόνιαεισέβαλαν και κάποια στοιχεία στρατηγικής στο σκάκι του.
Φυσικάάρχισαν να εμφανίζονται και άλλοι, νεαροί, ισχυροί παίχτες. Ένας από τουςισχυρότερους, ήταν ο Γιόχαν Χέρμαν Τσούκερτορτ. Ένας ακόμα ήταν ο ΒίλελμΣτάινιτς. Και αυτοί οι νεαροί παίχτες, ακολουθούσαν την ρομαντική παράδοση.
ΒΙΛΕΛΜ ΣΤΑΪΝΙΤΣ
Βίλελμ Στάινιτς
Ο ΒίλελμΣτάινιτς γεννήθηκε στις 14 Μαΐου 1836 στην Πράγα και ήταν το ένατο παιδί τηςοικογένειας ενός ράπτη. Τέσσερα παιδιά μετά από αυτόν πέθαναν πρόωρα κι έτσι οΒίλελμ ήταν ο «βενιαμίν» της οικογένειας. Ήταν αυστριακής καταγωγής και όταντελείωσε το σχολείο, περίπου στα 1855, εγκαταστάθηκε στη Βιέννη. Σκάκι είχεμάθει ήδη από τα χρόνια της Πράγας, παρακολουθώντας τον πατέρα του να παίζει.Στη Βιέννη όμως, μια πόλη με τεράστια σκακιστική παράδοση, η οποία είχεαναδείξει ήδη παίχτες όπως οι Φάλμπερκ και Αλγκάγιερ (γνωστοί και για ταγκαμπί που φέρουν τα ονόματα τους) το πάθος του νεαρού για το σκάκι φούντωσε.Για χάρη του παιχνιδιού, εγκατέλειψε την ανώτατη πολυτεχνική σχολή της Βιέννης,από την οποία θα έπαιρνε το δίπλωμα του μηχανικού, κάτι που θα του εξασφάλιζεασφαλώς μια καλύτερη (οικονομικά) ζωή, απ’ αυτήν του άπορου σκακιστή που παίζειπαρτίδες με στοίχημα στα καφενεία προκειμένου να βιοποριστεί. Ο πρώτος επίσημοςπαγκόσμιος πρωταθλητής, ο θεμελιωτής του σύγχρονου παιχνιδιού (ο Κασπάροβ είπεγι’ αυτόν: «Η σύγχρονη εποχή στο σκάκι ξεκίνησε από τον Στάινιτς») έζησε καιπέθανε πάμπτωχος.
Αφότουαφοσιώθηκε αποκλειστικά στο σκάκι, η εξέλιξη του ήταν ραγδαία και δεν άργησε ναγίνει ο πρωταθλητής της πόλης. Αμέσως μετά άρχισε να λαμβάνει μέρος και σταδιεθνή τουρνουά.
Ο τρόποςπαιχνιδιού του, αυτά τα πρώτα χρόνια, δεν διέφερε καθόλου από τον τρόποπαιχνιδιού ενός ρομαντικού. Ο ιδρυτής της στρατηγικής σχολής, υπήρξε στα νιάτατου ένας ρομαντικός! Ήταν μάλιστα τέτοια η έφεση του στο επιθετικό παιχνίδι,τους δαιδαλώδης συνδυασμούς και τις θυσίες, που ο Άγγλος μετρ Ουόκερ του έδωσετο προσωνύμιο «σύγχρονος Καλαβρέζος». «Καλαβρέζο» φώναζαν όλοι στην εποχή τουτον θρυλικό Ιταλό σκακιστή Γιοακίνο Γκρέκο, ο οποίος ήτανστην εποχή του εκ των κορυφαίων (αν όχι ο κορυφαίος) στον κόσμο και μαζί μετους συγχρόνους του Ιταλούς σκακιστές (Πάολο Μπόι, Λεονάρντο, Πολέριο) υπήρξανεκ των ιδρυτών της ρομαντικής και προπομποί της ιταλικής σχολής της Μόντενα.
Καταλαβαίνετελοιπόν ότι το στυλ του Στάινιτς στην αρχή της σκακιστικής του καριέρας ήτανμέσα στο πνεύμα της εποχής, καθαρά ρομαντικό.
Η κρίσιμηκαμπή και η αλλαγή στο παιχνίδι του, έρχεται αρκετά χρόνια αργότερα, στα 1873.Πώς φτάσαμε όμως ως εκεί;
Ο Στάινιτςάρχισε κάποια στιγμή να προβληματίζεται βαθύτερα γύρω από το παιχνίδι. ΤονΜόρφυ δεν τον είχε δει να παίζει, αλλά ήξερε τις παρτίδες του με τον Άντερσενκαθώς και το αποτέλεσμα αυτής της αναμέτρησης. Βλέποντας τον Άντερσεν ζωντανά ναπαίζει, και πολύ περισσότερο παίζοντας παρτίδες μαζί του (αν δεν κάνω λάθοςυπάρχουν 23 επίσημες παρτίδες μεταξύ τους, όπου δεν υπάρχει καμιά ισοπαλία. 12νίκες έχει ο Στάινιτς και 11 ο Άντερσεν) απόρησε πώς είναι δυνατόν, αυτός οτεράστιος παίχτης να έχασε έτσι εύκολα από τον Μόρφυ. Άρχισε να αναλύει τιςπαρτίδες τους. Προχώρησε παραπέρα. Προσπάθησε να αναλύσει όλες τιςπροϋπάρχουσες παρτίδες. Άρχισε να αντιλαμβάνεται ότι το παιχνίδι διέπεται απόβαθύτερους νόμους. Προσπάθησε να τους κατανοήσει, να τους ορίσει και ακολούθωςνα τους εφαρμόσει στο παιχνίδι του, ώστε να τους ελέγξει εμπειρικά.
Στα 1873είναι πλέον εμφανή τα σημάδια στην αλλαγή τρόπου παιχνιδιού. Ένα καλόπαράδειγμα, όπου φαίνεται αυτό, είναι η παρτίδα Ρόζενταλ – Στάινιτς, παιγμένητο 1873 στη Βιέννη. Ο Στάινιτς αρχικά σταματά τις πρώιμες επιχειρήσεις τουΡόζενταλ και ακολούθως αξιοποιεί με πολύ ωραίο τρόπο το στρατηγικό τουπλεονέκτημα (ζεύγος αξιωματικών). 
Samuel Rosenthal – Wilhelm Steinitz 0-1
Πέρα από τιςπαρτίδες του όμως, αρχίζει να συγγράφει και να διατυπώνει τις ιδέες του. Οικύριοι άξονες, που πάνω τους στηρίχτηκε το οικοδόμημα της κλασικής σχολής καισυνακόλουθα το σύγχρονο σκάκι ήταν οι εξής:
ΕΜΦΑΣΗ ΣΤΗΝΑΜΥΝΑ: Ο Στάινιτς κατάλαβε πολύ νωρίς ότι ο λόγος που πετύχαιναν οι επιθέσειςτων ρομαντικών ήταν πολύ απλά ότι η αμυντική τεχνική ήταν ανύπαρκτη. Καιακριβώς επειδή ο Μόρφυ οικοδομούσε την θέση του πριν οποιαδήποτε επιθετικήεπιχείρηση, εναντίον του οι επιθέσεις των ρομαντικών αποτύγχαναν.
ΠΙΟΝΟΔΟΜΗ: ΟΑυστριακός πρωταθλητής, συνεχίζοντας από κει που σταμάτησε ο Φιλιντόρ («ταπιόνια είναι η ψυχή της παρτίδας») κατανόησε ότι η θέση ορίζεται από την δομήτων πιονιών. Ο χαρακτήρας της (κλειστός, ανοικτός, ημιανοικτός) έχει να κάνειμε την πιονοδομή. Έγινε φανερό ότι οι κινήσεις των πιονιών είναι οιπλέον δεσμευτικές από όλες. Ένα οποιοδήποτε άλλο κομμάτι μπορεί να προωθηθείγια να επιτελέσει μια λειτουργία και στην συνέχεια να ανακληθεί στην άμυνα ανκριθεί απαραίτητο. Το πιόνι όμως κινείται μόνο προς τα εμπρός. Δεν μπορεί ναεπιστρέψει. Με κάθε κίνηση, κερδίζει χώρο για την παράταξη του, αλλά ταυτόχρονααφήνει πίσω του τετράγωνα που δεν μπορεί να τα ελέγξει πια, αμετάκλητα. Γι’αυτό και οι προωθήσεις των πιονιών είναι απόλυτα δεσμευτικές για τον παίχτη καιεπομένως πρέπει να είναι ιδιαιτέρως προσεκτικός. Ταυτόχρονα κατανόησε ότι ηπιονοδομή μιας παράταξης θα πρέπει να είναι τέτοια που να μην έχει αδυναμίες,όσο τω δυνατόν. Ως τέτοιες όρισε το απομονωμένο πιόνι (αργότερα βέβαια οΤάρρας, συνεχιστής του Στάινιτς και ένας από τους βασικότερους θεωρητικούς τηςκλασικής σχολής, κατέδειξε ότι το απομονωμένο πιόνι έχει και πλεονεκτήματα,οπότε η μάχη γύρω απ’ αυτό είναι να καταφέρει η πλευρά που το έχει να αναδείξειτα πλεονεκτήματα του, την ώρα που η αντίπαλη θα προσπαθεί να επωφεληθεί από τιςαδυναμίες του), το καθυστερημένο πιόνι, τα διπλωμένα πιόνια κτλ.
Επίσηςκατανόησε ότι το κέντρο ήταν το σημαντικότερο σημείο της μάχης – ιδίως κατά τοάνοιγμα- και οι προωθήσεις των πιονιών θα έπρεπε να στοχεύουν στον έλεγχο του.
ΑΠΟΚΤΗΣΗΜΙΚΡΩΝ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΜΕΝΗ ΕΠΙΘΕΣΗ: Ο  Στάινιτςέφτασε γρήγορα στο συμπέρασμα, ότι με σωστό παιχνίδι, απέναντι σε ισχυρόαντίπαλο, ο οποίος έχει οικοδομήσει την θέση του, μια θυελλώδης «ρομαντική»επίθεση, είναι καταδικασμένη σε αποτυχία. Προσπάθησε λοιπόν, να ανακαλύψει καινα ορίσει τις προϋποθέσεις οι οποίες πρέπει να συντρέχουν, ώστε να επιτεθεί μεεπιτυχία μια παράταξη.
Το πρώτο,βασικό και απλό συμπέρασμα του Στάινιτς ήταν το εξής: «Επίθεση πρέπει ναγίνεται μόνο όταν υπάρχει πλεονέκτημα. Υποχρέωση επίθεσης έχει η πλευρά με τοπλεονέκτημα, διότι αν αναβάλει την επίθεση, κινδυνεύει να χάσει το πλεονέκτημα».
Αυτό τοόρισε ως «αιτιολογημένη επίθεση».
Φυσικά δενμπορεί πάντα σε μια παρτίδα να αποκτάει μια παράταξη νικηφόρο πλεονέκτημα. Αυτόθα σήμαινε χοντρό λάθος από την πλευρά του αντιπάλου. Έτσι ο Στάινιτς, κατέληξεστην έννοια της «συσσώρευσης μικρών πλεονεκτημάτων». Ο βασικός στόχος ενόςπαίχτη πρέπει να είναι η απόκτηση μικρών πλεονεκτημάτων και η κατά το δυνατόναποφυγή αδυναμιών στην δική του πλευρά. Εμφανίζεται μια κρίσιμη στιγμή στηνπαρτίδα, όπου το «άθροισμα» αυτών των πλεονεκτημάτων είναι τέτοιο πουδικαιολογεί μια επίθεση. Και πάλι όμως αυτή η επίθεση πρέπει να στοχεύει στοπιο αδύνατο σημείο της αντίπαλης παράταξης.
ΟΙ ΚΙΝΗΣΕΙΣΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΜΒΑΔΙΖΟΥΝ ΜΕ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΗΣ ΘΕΣΗΣ: Μια εύστοχηκαι πολύ κρίσιμη παρατήρηση του Στάινιτς, η οποία εισάγει στην επιστημονικήαντιμετώπιση του παιχνιδιού. Δηλώνει ότι πάνω στη σκακιέρα, σε κάθε θέση,υπάρχει μια αντικειμενική αλήθεια, ανεξάρτητη από την επιθυμία του παίχτη. Θαπρέπει με αντικειμενικό τρόπο (και ανεξάρτητα από την επιθυμία του) ο παίχτης να κατανοήσει τηθέση, τα μυστικά της και τις απαιτήσεις της και ακολούθως να επιλέξει τιςκινήσεις του με βάση τη θέση και όχι τις επιθυμίες του.
Ο Στάινιτςτόνιζε όλα αυτά τα θέματα στα γραπτά του. Έγραφε στις σκακιστικές στήλες τωνΛονδρέζικων εφημερίδων Thefield και Figaro, όπως και στις Νεοϋορκέζικες New York herald και New York tribune. Υπήρξε επίσης εκδότης τουσκακιστικού περιοδικού International ChessMagazine από το1885 ως το 1891. Το 1889 εξέδωσε το σύγγραμμα του «Σύγχρονος ΣκακιστικόςΟδηγός». Παράλληλα προσπαθούσε να καταδείξει την ορθότητα των ιδεών του, αλλάκαι να τις ελέγξει και ο ίδιος, χρησιμοποιώντας τις στις παρτίδες του.Προσέφερε επίσης σε βαριάντες συγκεκριμένων ανοιγμάτων, ενώ οι περισσότεροινέοι σκακιστές, άρχισαν να δημιουργούν έναν κύκλο γύρω του, ασπαζόμενοι τιςιδέες του, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί η «Κλασική Σχολή».
Ήδη τοπαιχνίδι του Στάινιτς έχει αρχίσει να ξεφεύγει από αυτό των συγχρόνων του. Τογεγονός αποτυπώνεται καθαρά στην αναμέτρηση με τον Μπλάκμπερν, που έλαβε χώραστα 1876. Ο Στάινιτς επικρατεί με το εντυπωσιακό 7-0! Είναι φανερό πια ότιείναι πολύ μπροστά. Εφαρμόζοντας τις θεωρίες του, τις οποίες οι παλιοίρομαντικοί μετρ δεν κατανοούσαν ή δεν ήθελαν να κατανοήσουν, έπαιζε σκάκι πολύμπροστά από την εποχή του. Ειδικεύθηκε στους ελιγμούς πίσω από τις γραμμές,προσπαθώντας να βρει για κάθε κομμάτι την καλύτερη θέση, βελτιώνοντας σιγά σιγάόλη τη θέση συνολικά. Αργότερα ο Τάρρας θα πει: «Αν ακόμα και ένα κομμάτι είναιτοποθετημένο άσχημα, όλη η θέση είναι άσχημη». Η κλασική σχολή στήνει στέρεατις βάσεις του παιχνιδιού θέσεων.
Ο Στάινιτςτο 1883 μεταναστεύει στις ΗΠΑ και παίρνει την αμερικάνικη υπηκοότητα. Το 1886γίνεται ο πρώτος επίσημος παγκόσμιος πρωταθλητής, επικρατώντας του Τσούκερτορτ.Υπερασπίζει τον τίτλο του εναντίον του Τσιγκόριν μέχρι το 1894, οπότεεκθρονίζεται από τον Λάσκερ.
Πεθαίνειστις 12 Αυγούστου 1900, σε ένα άσυλο στην Νέα Υόρκη, αφού πριν είχε καταρρεύσειπνευματικά.
Αφήνει πίσωτου μια τεράστια κληρονομιά. Το σκάκι μετά απ’ αυτόν, πολύ απλά είναι ένα άλλοπαιχνίδι.
Χαρακτηριστικάείναι τα λόγια του Μπόμπι Φίσερ, πολλά χρόνια αργότερα:
«Στο σκάκιυπήρξαν δύο μονάχα πραγματικές μεγαλοφυΐες. Ο άλλος ήταν ο Στάινιτς». (Αν και νομίζω αυτή η δήλωση είναι περισσότερο χαρακτηριστική για τον ίδιο το Φίσερ).
ΟΙ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕΣ
Μια ολόκληρηστρατιά κορυφαίων σκακιστών ακολούθησε και επεξέτεινε τις θεωρίες του πρώτουπαγκόσμιου πρωταθλητή, δημιουργώντας την παράδοση της Κλασικής ΣτρατηγικήςΣχολής.
Εμμάνουελ Λάσκερ
Ο 2ος, ο 3Ος και ο 4ος παγκόσμιος πρωταθλητής (Λάσκερ,Καπαμπλάνκα και Αλιέχιν αντίστοιχα), οι «βασιλιάδες δίχως στέμμα» Τάρρας καιΡουμπινστάιν, καθώς και πλειάδα άλλων κορυφαίων σκακιστών της εποχής  (Πίλσμπερι, Σλέχτερ, Μαρότσι, Μάρσαλ κ.ά.)άνηκαν ή ακολούθησαν την παράδοση της κλασικής σχολής, ενώ πολλοί από αυτούςπήγαν ένα βήμα παραπέρα τις θεωρίες του Στάινιτς είτε με τα γραπτά τους, είτεμε το παιχνίδι τους, είτε και με τα δύο (οι περισσότεροι).
Τεράστιαείναι η θεωρητική και πρακτική συμβολή του Τάρρας σε όλο το φάσμα τουπαιχνιδιού θέσεων και κυρίως στην ανάλυση βαριαντών συγκεκριμένων ανοιγμάτων.
Ζίγκμπερτ Τάρρας
Ο Λάσκερ απότην άλλη επέμεινε στην ασυμμετρία (στοιχείο που αποτέλεσε αργότερα βασικόστοιχείο των αναλύσεων της Σοβιετικής σχολής) και  στη σημασία της ψυχολογίας. Ο Καπαμπλάνκαπροσέφερε καινοτομίες στην στρατηγική θεωρία, εισάγοντας και αναλύοντας νέεςέννοιες όπως οι «νησίδες πιονιών» και η «επίθεση μειονότητος». Με το παιχνίδιτου δε, έφτασε την «καθαρότητα των ιδεών στο μέσο» στο απόγειο της (στοιχείοπου υπήρχε και στον Ρουμπινστάιν) σε τέτοιο βαθμό που μετά από αυτόν, μόνο–τολμώ να πω- στο παιχνίδι του Φίσερ συναντάμε κάτι ανάλογο.(Κάποιος σκακιστής – δεν θυμάμαι τώρα ποιος – είχε πει για τον Φίσερ όταν ήτανακόμα νεαρός πώς «Όταν τον βλέπω να παίζει στο μέσον, έχω την αίσθηση ότιαναστήθηκε ο Καπαμπλάνκα»). Ο Ρουμπινστάιν έφτασε στο απόγειοτης την τεχνική των φινάλε, στοιχείο το οποίο σε τέτοιο βαθμό μόνο στο Κάρποβεμφανίζεται μετέπειτα.
Τέλος οΑλιέχιν τόνισε τα δυναμικά στοιχεία στις κλειστές θέσεις και την σημασία τηςπρωτοβουλίας, ενώ η τακτική του δεινότητα ήταν τέτοια που σε αντίστοιχο βαθμόαπαντάτε μετέπειτα στους Ταλ και Κασπάροβ.
Χοσέ Ραούλ Καπαμπλάνκα

Το πόσοάλλαξε το παιχνίδι η κλασική σχολή, νομίζω δε χρειάζεται ιδιαίτερη μνεία. Τοπαιχνίδι θέσεων απέκτησε την πρωτοκαθεδρία, νέες στρατηγικές έννοιες έκαναν τηνεμφάνιση τους, ο παλιός τρόπος παιχνιδιού εγκαταλείφθηκε και μαζί του πολλά απότα ανοίγματα των ρομαντικών, όπως το γκαμπί του βασιλιά και η ιταλική παρτίδαπχ.

Τα ανοίγματαπου κερδίζουν τώρα έδαφος, είναι κυρίως το γκαμπί της βασίλισσας και η Ισπανικήπαρτίδα (άνοιγμα Ρουί Λοπέζ). Επίσης η Σικελική   άμυνα αρχίζει σιγά σιγά να κερδίζειέδαφος, αλλά η έκρηξη σε αυτήν, καθώς και σε όλα τα ανοίγματα που προκρίνουναπό νωρίς την ασυμμετρία (πχ Ινδικά συστήματα) θα έρθει αρχικά με τουςυπερμοντέρνους οι οποίοι φέρνουν μια γενική αύρα νέων ιδεών και κυρίως με τηνΣοβιετική σχολή η οποία και συστηματοποίησε τις εξαιρέσεις, δίνοντας μεγάληέμφαση στην ασυμμετρία.
Αλλά γιατους υπερμοντέρνους και την Σοβιετική σχολή, θα μιλήσουμε στα επόμενα μέρη.

(συνεχίζεται)



Μέρος Α’
Μέρος Β’